Na wielu stanowiskach w przemyśle transport ręczny nadal jest podstawowym sposobem przenoszenia materiałów i produktów. Jeśli nie da się zastąpić go żadnym urządzeniem, wagę towarów przenoszą na swoich barkach pracownicy. Normy dźwigania określają maksymalny ciężar, jaki można bezpiecznie przenosić ręcznie. Przedstawiamy najważniejsze założenia norm.
Podstawowe założenia norm dźwigania
Problemy z kręgosłupem to bardzo uciążliwe dolegliwości. Mogą doprowadzić do zwyrodnień, problemów z poruszaniem się, a nawet całkowitego unieruchomienia. Normy dźwigania to przepisy, które mają na celu wyeliminowanie jednej z popularnych przyczyn problemów z kręgosłupem, czyli przeciążenia. W wielu przypadkach dochodzi do niego w związku z wykonywaną pracą i przenoszeniem zbyt dużych ciężarów.
Na jakiej podstawie wprowadzono normy dźwigania?
Normy dźwigania zostały ujęte w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000 r. W tym dokumencie znajdują się też wskazania, że większość prac powinna być zautomatyzowana, a ręczny transport ograniczony do minimum. W ten sposób została podjęta próba wyeliminowania przyczyny sporej ilości zwolnień lekarskich i wypadków przy pracy.
Normy dźwigania – wartości maksymalnego obciążenia
W związku ze wskazanymi wcześniej problemami transport ręczny powinien być prowadzony z najwyższą uwagą. Należy pilnować utrzymania właściwej pozycji, a także dopuszczalnej wagi przedmiotów. Normy dźwigania zostały opracowane z uwzględnieniem różnej budowy kostnej kobiet i mężczyzn, a także trudności wynikających z charakterystyki prowadzonych prac.
Normy dźwigania dla mężczyzn
Normy dla mężczyzn we wszystkich przypadkach są wyższe niż dla kobiet. Normy dźwigania dla mężczyzn określają maksymalne dopuszczalne obciążenia, które można przenosić w zależności od charakteru wykonywanych czynności i ich zakresu. Przedstawiają się następująco:
- praca dorywcza wykonywana jednorazowo – 50 kg;
- praca stała polegająca na transporcie ręcznym – 30 kg;
- przenoszenie obciążenia powyżej obręczy barkowej – 35 kg w pracy dorywczej i 21 kg w pracy wykonywanej stale;
- transport ręczny na odległość ponad 25 metrów – 30 kg;
- przenoszenie obciążenia pod górę po nierównej powierzchni (ponad 4 metry) – 30 kg.
Normy dźwigania dla kobiet
Inne funkcje społeczne, a także budowa kostnoszkieletowa większości kobiet sprawiają, że dla nich normy dźwigania dopuszczają niższe maksymalne obciążenie. W przypadku pań normy wskazują na następujące maksymalne wagi transportowanych towarów:
- praca dorywcza wykonywana jednorazowo – 20 kg;
- praca stała polegająca na transporcie ręcznym – 12 kg;
- przenoszenie obciążenia powyżej obręczy barkowej – przy pracy dorywczej jest to 14 kg, a przy stałej 8 kg;
- transport ręczny na odległość ponad 25 metrów – 12 kg;
- przenoszenie obciążenia pod górę po nierównej powierzchni (ponad 4 metry) – 12 kg.
Normy dźwigania powstały z myślą o ochronie zdrowia pracowników. Przestrzeganie ich przyniesie korzyści zarówno osobom wykonującym pracę, jak i pracodawcom. Warto zatem przygotować stanowisko w taki sposób, żeby systemowo nie docierały na niego obciążenia przekraczające dopuszczalne normy dźwigania.
Zobacz także:- Ile można dźwigać – BHP a pracownicze normy przenoszenia ciężarów
- Przepisy BHP – ile można ciągnąć paleciakiem? Normy dźwigania ładunku
- Czas pracy, liczba godzin według prawa pracy. Normy, systemy, wymiary czasu pracy w Kodeksie pracy
- Czego dotyczy art. 226 KP? Jakie obowiązki ma pracodawca w zakresie oceny ryzyka zawodowego?
- Ile godzin można spędzać przed komputerem – BHP a praca przy komputerze
