Czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy – dowiedz się, czym są badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia

Czynniki szkodliwe mogą być niebezpieczne dla zdrowia i życia pracownika. Sprawdź, na czym polega pobieranie próbek i ochrona zdrowia pracowników i jakie obowiązki ma pracodawca w związku z występowaniem szkodliwych warunków pracy!
czynniki szkodliwe

Czynniki szkodliwe, uciążliwe i niebezpieczne dla zdrowia występujące na stanowisku pracy mogą prowadzić do powstania choroby zawodowej lub innego poważnego schorzenia, a nawet trwałego uszczerbku na zdrowiu. Szkodliwe warunki w zakładzie pracy mają bezpośredni wpływ nie tylko na pogorszenie stanu zdrowia, ale również mniejszą wydajność i produktywność pracowników. Czym różnią się poszczególne rodzaje czynników? Jak długo pracodawca musi rejestrować i przechowywać wyniki badań i pomiarów? Sprawdźmy to!

Praca w szkodliwych warunkach: czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe

Na szkodliwe warunki pracy składają się trzy czynniki: szkodliwe, uciążliwe i niebezpieczne. Przepisy nie określają jasno definicji każdego rodzaju czynnika. Wiele zależy od stężenia, poziomu oddziaływania i wymiaru czasu pracy a identyfikacja rodzaju leży w gestii specjalisty ds. BHP. Podsumowując, jeden czynnik (np. niedostateczne oświetlenie) może być:

  • uciążliwy (podczas pracy przy komputerze obniży komfort pracownika);
  • szkodliwy (długotrwałe męczenie oczu może doprowadzić do wady wzroku);
  • niebezpieczny (słabe światło może być przyczyną wypadku przy pracy na produkcji).

Rodzaje czynników a stopień ich szkodliwości

Zasadniczo określają one stopień niebezpieczeństwa:

  • czynniki uciążliwe nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka, a jedynie utrudniają pracę i mogą prowadzić do nadmiernego zmęczenia;
  • oddziaływanie czynników szkodliwych dla zdrowia może doprowadzić do stanowczego pogorszenia stanu pracownika;
  • niebezpieczne czynniki mogą mieć natychmiastowy wpływ na stan zdrowia, doprowadzić do urazu, a nawet śmierci osoby wykonującej pracę.
Zobacz także:  Co to jest ryzyko zawodowe? BHP a ocena ryzyka zawodowego

Czynniki szkodliwe dla zdrowia w środowisku pracy – fizyczne, chemiczne i biologiczne

Szkodliwe czynniki dzielimy na trzy rodzaje ze względu na źródło ich pochodzenia. Wyróżniamy:

  1. Czynniki fizyczne;
  2. Czynniki biologiczne;
  3. Czynniki chemiczne.

W obowiązujących wykazach norm higienicznych określone są najwyższe dopuszczalne wartości każdego czynnika. Dla szkodliwych czynników posługujemy się wartościami:

  • NDN – najwyższe dopuszczalne natężenie fizycznego czynnika szkodliwego;
  • NDS – najwyższe dopuszczalne stężenie;
  • NDSCh – najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe;
  • NDSP – najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe.

Czynniki fizyczne

Ten rodzaj czynników najczęściej występuje w pracy w zakładach produkcyjnych lub na budowie. Do fizycznych czynników zaliczamy:

  • niekorzystny mikroklimat (skrajnie niskie lub wysokie temperatury powietrza);
  • drgania i wibracje;
  • nadmierny hałas;
  • promieniowanie elektromagnetyczne, nadfioletowe, jonizujące, optyczne i laserowe;
  • poruszające się mechanizmy i maszyny;
  • ostre i wystające krawędzie;
  • pracę na wysokościach;
  • sztuczne oświetlenie.

Czynniki biologiczne

Najczęściej występujące czynniki w jednostkach badawczych, laboratoriach i placówkach ochrony zdrowia. Narażeni na te czynniki są również pracownicy zakładów produkujących żywność, oczyszczalni ścieków i zakładów gospodarowania odpadami. Zagrożeniami biologicznymi są:

  • bakterie;
  • wirusy;
  • grzyby;
  • pasożyty.

Wśród skutków występowania w miejscu pracy czynników biologicznych wyróżniamy:

  • alergie;
  • zatrucia pokarmowe;
  • zakażenia.

Czynniki chemiczne

Chemiczne zagrożenia są najliczniejszą i najgroźniejszą grupą czynników. Mogą występować w postaci substancji chemicznych, pyłów, par, gazów, dymów i oparów, takich jak:

  • pyły pochodzenia organicznego;
  • pyły pochodzenia chemicznego;
  • pyły drewna.

Czynniki chemiczne mogą przedostawać się do organizmu zarówno przez drogi oddechowe, jak i usta, przewód pokarmowy i skórę. Mogą działać na organizm w bardzo różnoraki sposób, np.:

  • toksycznie;
  • rakotwórczo;
  • drażniąco;
  • uczulająco;
  • mutagennie.

Czynniki szkodliwe i uciążliwe – obowiązki pracodawcy

Zatrudniający musi przeprowadzać na własny koszt badania i pomiary szkodliwych czynników. Rejestr czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w miejscu pracy powinien być przechowywany nawet przez okres 40 lat licząc od daty ostatniego wpisu. To właśnie na pracodawcy ciąży również obowiązek rozeznania technicznego i wytypowania czynników oraz zlokalizowania ich źródła. Właściciel przedsiębiorstwa jest odpowiedzialny za zapewnienie odpowiednich warunków pracy i stosowanie środków ochrony zbiorowej lub indywidualnej oraz informowanie pracowników o wynikach badań.

Zobacz także:  Zagrożenia chemiczne na stanowisku pracy – rodzaje zagrożenia i występowanie

Badania i pomiary – przepisy

Kwestię badań i pomiarów reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. Pracodawca musi wykonać pomiary w terminie do 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności oraz każdorazowo, jeśli nastąpiły zmiany w wyposażeniu technicznym, procesie technologicznym lub w warunkach wykonywania pracy.

Pomiary chemicznych i fizycznych czynników szkodliwych dla zdrowia

Z wyjątkiem czynnika o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, co do zasady badania i pomiary powinny być wykonywane:

  • co najmniej raz na dwa lata – pod warunkiem, że podczas ostatniego badania stwierdzono stężenie czynnika od 0,1 do 0,5 wartości dopuszczalnych stężeń (NDS);
  • co najmniej raz w roku – jeśli ostatnie badanie wykazało stężenie powyżej 0,5 wartości NDS.

Badania fizycznych czynników również wymagane są cyklicznie, jednak jest to zależne od rodzaju i źródła pochodzenia zagrożenia.

Czynniki rakotwórcze

W przypadku czynników rakotwórczych lub mutagennych sytuacja wygląda nieco inaczej. Pomiarów tych czynników należy dokonywać:

  • co najmniej raz na sześć miesięcy – jeśli wyniki pomiarów stwierdziły stężenie od 0,1 do 0,5 NDS;
  • co najmniej raz na trzy miesiące – jeśli NDS wyniosło powyżej 0,5 wartości.

Warto zauważyć, że jeśli wyniki dwóch ostatnich badań i pomiarów wykonanych w odstępie co najmniej sześciu miesięcy nie przekroczyły 0,1 NDS, pracodawca będzie zwolniony z obowiązku wykonywania pomiarów.

Badania szkodliwych czynników biologicznych

Czynniki biologiczne podlegają wyłącznie ocenie ryzyka zawodowego. Nie ma obowiązku wykonywania badań i pomiarów zagrożeń biologicznych.

Pracownik narażony na szkodliwe czynniki a wcześniejsza emerytura

Czy za występujące czynniki szkodliwe na stanowisku pracy należy się dodatek do wypłaty? Niestety nie. Jednak osoby, które przepracowały przynajmniej 15 lat w warunkach szczególnych mogą skorzystać z opcji przejścia na wcześniejszą emeryturę. Co więcej, można ubiegać się o przyznanie dodatku do emerytury. Dodatek ten jest przeznaczony właśnie dla pracowników, którzy przez 15 lat byli narażeni na szkodliwe czynniki, a jego wysokość wynosi od 100 do 400 zł.

Zobacz także:  Kiedy zdarzenie może być uznane za wypadek przy pracy? Poznaj definicje zdarzenia, obowiązki pracodawcy oraz działania, które należy podjąć!

Ocena ryzyka zawodowego

Pracodawca jest zobowiązany do przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego. Najczęściej stosowaną metodą oceny ryzyka jest Polska Norma PN-N-18002. Metoda wykorzystuje dwa parametry ryzyka:

  • ciężkość skutków zagrożeń;
  • prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożeń.

Ocena ryzyka powinna być przeprowadzona w momencie utworzenia nowego stanowiska. Pracodawca ma obowiązek wykonać ponowną ocenę, jeśli doszło do wypadku przy pracy, zostały wprowadzone nowe maszyny i technologie lub u pracownika została stwierdzona choroba zawodowa.

Przestrzeganie zasad BHP – nowe stanowisko w firmie?

Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy powinny być bezwzględnie przestrzegane w każdym przedsiębiorstwie. Pracodawca powinien być zaznajomiony ze wszystkimi aktami prawnymi związanymi z BHP. Dobrym rozwiązaniem jest utworzenie w firmie nowego stanowiska: specjalisty ds. BHP. Taka osoba zajmie się wszystkimi zagadnieniami związanymi z ochroną i bezpieczeństwem w pracy. Kandydat na to stanowisko musi mieć ukończone studia kierunkowe oraz minimum 5 lat doświadczenia w pracy w służbie BHP.

Szkodliwe warunki pracy mogą mieć ogromny wpływ na pogorszenie stanu zdrowia pracownika. Ważne jest szybkie rozpoznanie zagrożeń i zapewnienie odpowiednich środków ochronnych. Warto pamiętać też o możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę.

Zobacz także:
Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Poprzedni artykuł
tablica budowlana

Tablica budowlana – dane inwestora, wymogi techniczne prawa budowlanego. Gdzie umieścić tablicę informacyjną budowy?

Następny artykuł
urząd dozoru technicznego

Czym się zajmuje Urząd Dozoru Technicznego? Jakie przepisy regulują działania UDT w zakresie dozoru?

Zobacz też