Czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy – dowiedz się, czym są badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia

Czynniki szkodliwe mogą być niebezpieczne dla zdrowia i życia pracownika. Sprawdź, na czym polega pobieranie próbek i ochrona zdrowia pracowników i jakie obowiązki ma pracodawca w związku z występowaniem szkodliwych warunków pracy!
czynniki szkodliwe

Czynniki szkodliwe, uciążliwe i niebezpieczne dla zdrowia występujące na stanowisku pracy mogą prowadzić do powstania choroby zawodowej lub innego poważnego schorzenia, a nawet trwałego uszczerbku na zdrowiu. Szkodliwe warunki w zakładzie pracy mają bezpośredni wpływ nie tylko na pogorszenie stanu zdrowia, ale również mniejszą wydajność i produktywność pracowników. Czym różnią się poszczególne rodzaje czynników? Jak długo pracodawca musi rejestrować i przechowywać wyniki badań i pomiarów? Sprawdźmy to!

Praca w szkodliwych warunkach: czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe

Na szkodliwe warunki pracy składają się trzy czynniki: szkodliwe, uciążliwe i niebezpieczne. Przepisy nie określają jasno definicji każdego rodzaju czynnika. Wiele zależy od stężenia, poziomu oddziaływania i wymiaru czasu pracy a identyfikacja rodzaju leży w gestii specjalisty ds. BHP. Podsumowując, jeden czynnik (np. niedostateczne oświetlenie) może być:

  • uciążliwy (podczas pracy przy komputerze obniży komfort pracownika);
  • szkodliwy (długotrwałe męczenie oczu może doprowadzić do wady wzroku);
  • niebezpieczny (słabe światło może być przyczyną wypadku przy pracy na produkcji).

Rodzaje czynników a stopień ich szkodliwości

Zasadniczo określają one stopień niebezpieczeństwa:

  • czynniki uciążliwe nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka, a jedynie utrudniają pracę i mogą prowadzić do nadmiernego zmęczenia;
  • oddziaływanie czynników szkodliwych dla zdrowia może doprowadzić do stanowczego pogorszenia stanu pracownika;
  • niebezpieczne czynniki mogą mieć natychmiastowy wpływ na stan zdrowia, doprowadzić do urazu, a nawet śmierci osoby wykonującej pracę.
Zobacz także:  Co to jest ryzyko zawodowe? BHP a ocena ryzyka zawodowego

Czynniki szkodliwe dla zdrowia w środowisku pracy – fizyczne, chemiczne i biologiczne

Szkodliwe czynniki dzielimy na trzy rodzaje ze względu na źródło ich pochodzenia. Wyróżniamy:

  1. Czynniki fizyczne;
  2. Czynniki biologiczne;
  3. Czynniki chemiczne.

W obowiązujących wykazach norm higienicznych określone są najwyższe dopuszczalne wartości każdego czynnika. Dla szkodliwych czynników posługujemy się wartościami:

  • NDN – najwyższe dopuszczalne natężenie fizycznego czynnika szkodliwego;
  • NDS – najwyższe dopuszczalne stężenie;
  • NDSCh – najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe;
  • NDSP – najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe.

Czynniki fizyczne

Ten rodzaj czynników najczęściej występuje w pracy w zakładach produkcyjnych lub na budowie. Do fizycznych czynników zaliczamy:

  • niekorzystny mikroklimat (skrajnie niskie lub wysokie temperatury powietrza);
  • drgania i wibracje;
  • nadmierny hałas;
  • promieniowanie elektromagnetyczne, nadfioletowe, jonizujące, optyczne i laserowe;
  • poruszające się mechanizmy i maszyny;
  • ostre i wystające krawędzie;
  • pracę na wysokościach;
  • sztuczne oświetlenie.

Czynniki biologiczne

Najczęściej występujące czynniki w jednostkach badawczych, laboratoriach i placówkach ochrony zdrowia. Narażeni na te czynniki są również pracownicy zakładów produkujących żywność, oczyszczalni ścieków i zakładów gospodarowania odpadami. Zagrożeniami biologicznymi są:

  • bakterie;
  • wirusy;
  • grzyby;
  • pasożyty.

Wśród skutków występowania w miejscu pracy czynników biologicznych wyróżniamy:

  • alergie;
  • zatrucia pokarmowe;
  • zakażenia.

Czynniki chemiczne

Chemiczne zagrożenia są najliczniejszą i najgroźniejszą grupą czynników. Mogą występować w postaci substancji chemicznych, pyłów, par, gazów, dymów i oparów, takich jak:

  • pyły pochodzenia organicznego;
  • pyły pochodzenia chemicznego;
  • pyły drewna.

Czynniki chemiczne mogą przedostawać się do organizmu zarówno przez drogi oddechowe, jak i usta, przewód pokarmowy i skórę. Mogą działać na organizm w bardzo różnoraki sposób, np.:

  • toksycznie;
  • rakotwórczo;
  • drażniąco;
  • uczulająco;
  • mutagennie.

Czynniki szkodliwe i uciążliwe – obowiązki pracodawcy

Zatrudniający musi przeprowadzać na własny koszt badania i pomiary szkodliwych czynników. Rejestr czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w miejscu pracy powinien być przechowywany nawet przez okres 40 lat licząc od daty ostatniego wpisu. To właśnie na pracodawcy ciąży również obowiązek rozeznania technicznego i wytypowania czynników oraz zlokalizowania ich źródła. Właściciel przedsiębiorstwa jest odpowiedzialny za zapewnienie odpowiednich warunków pracy i stosowanie środków ochrony zbiorowej lub indywidualnej oraz informowanie pracowników o wynikach badań.

Zobacz także:  Czynniki niebezpieczne występujące w środowisku pracy

Badania i pomiary – przepisy

Kwestię badań i pomiarów reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. Pracodawca musi wykonać pomiary w terminie do 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności oraz każdorazowo, jeśli nastąpiły zmiany w wyposażeniu technicznym, procesie technologicznym lub w warunkach wykonywania pracy.

Pomiary chemicznych i fizycznych czynników szkodliwych dla zdrowia

Z wyjątkiem czynnika o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, co do zasady badania i pomiary powinny być wykonywane:

  • co najmniej raz na dwa lata – pod warunkiem, że podczas ostatniego badania stwierdzono stężenie czynnika od 0,1 do 0,5 wartości dopuszczalnych stężeń (NDS);
  • co najmniej raz w roku – jeśli ostatnie badanie wykazało stężenie powyżej 0,5 wartości NDS.

Badania fizycznych czynników również wymagane są cyklicznie, jednak jest to zależne od rodzaju i źródła pochodzenia zagrożenia.

Czynniki rakotwórcze

W przypadku czynników rakotwórczych lub mutagennych sytuacja wygląda nieco inaczej. Pomiarów tych czynników należy dokonywać:

  • co najmniej raz na sześć miesięcy – jeśli wyniki pomiarów stwierdziły stężenie od 0,1 do 0,5 NDS;
  • co najmniej raz na trzy miesiące – jeśli NDS wyniosło powyżej 0,5 wartości.

Warto zauważyć, że jeśli wyniki dwóch ostatnich badań i pomiarów wykonanych w odstępie co najmniej sześciu miesięcy nie przekroczyły 0,1 NDS, pracodawca będzie zwolniony z obowiązku wykonywania pomiarów.

Badania szkodliwych czynników biologicznych

Czynniki biologiczne podlegają wyłącznie ocenie ryzyka zawodowego. Nie ma obowiązku wykonywania badań i pomiarów zagrożeń biologicznych.

Pracownik narażony na szkodliwe czynniki a wcześniejsza emerytura

Czy za występujące czynniki szkodliwe na stanowisku pracy należy się dodatek do wypłaty? Niestety nie. Jednak osoby, które przepracowały przynajmniej 15 lat w warunkach szczególnych mogą skorzystać z opcji przejścia na wcześniejszą emeryturę. Co więcej, można ubiegać się o przyznanie dodatku do emerytury. Dodatek ten jest przeznaczony właśnie dla pracowników, którzy przez 15 lat byli narażeni na szkodliwe czynniki, a jego wysokość wynosi od 100 do 400 zł.

Zobacz także:  Zagrożenia fizyczne – uciążliwe i szkodliwe czynniki w środowisku pracy

Ocena ryzyka zawodowego

Pracodawca jest zobowiązany do przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego. Najczęściej stosowaną metodą oceny ryzyka jest Polska Norma PN-N-18002. Metoda wykorzystuje dwa parametry ryzyka:

  • ciężkość skutków zagrożeń;
  • prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożeń.

Ocena ryzyka powinna być przeprowadzona w momencie utworzenia nowego stanowiska. Pracodawca ma obowiązek wykonać ponowną ocenę, jeśli doszło do wypadku przy pracy, zostały wprowadzone nowe maszyny i technologie lub u pracownika została stwierdzona choroba zawodowa.

Przestrzeganie zasad BHP – nowe stanowisko w firmie?

Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy powinny być bezwzględnie przestrzegane w każdym przedsiębiorstwie. Pracodawca powinien być zaznajomiony ze wszystkimi aktami prawnymi związanymi z BHP. Dobrym rozwiązaniem jest utworzenie w firmie nowego stanowiska: specjalisty ds. BHP. Taka osoba zajmie się wszystkimi zagadnieniami związanymi z ochroną i bezpieczeństwem w pracy. Kandydat na to stanowisko musi mieć ukończone studia kierunkowe oraz minimum 5 lat doświadczenia w pracy w służbie BHP.

Szkodliwe warunki pracy mogą mieć ogromny wpływ na pogorszenie stanu zdrowia pracownika. Ważne jest szybkie rozpoznanie zagrożeń i zapewnienie odpowiednich środków ochronnych. Warto pamiętać też o możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę.

Zobacz także:
Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Poprzedni artykuł
tablica budowlana

Tablica budowlana – dane inwestora, wymogi techniczne prawa budowlanego. Gdzie umieścić tablicę informacyjną budowy?

Następny artykuł
urząd dozoru technicznego

Czym się zajmuje Urząd Dozoru Technicznego? Jakie przepisy regulują działania UDT w zakresie dozoru?

Zobacz też